ارزیابی آناتومی و رادیوگرافی رهیافت های داخل دهانی و خارج دهانی بلوک عصب آلوئولی پایینی در سگ

برای رهیافت پسین بی حسی عصب آلوئولی پایینی در سگ ، دو روش داخل دهانی و خارج دهانی مطرح می باشد. هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی آناتومیک و رادیوگرافی دو رهیافت بلوک عصب آلوئولی پایینی شامل رهیافت خارج دهانی و داخل دهانی در سگ بود. در این مطالعه از ۱۰ قلاده سگ نر نژاد مخلوط بالغ با محدوده ی وزنی مشابه استفاده شد. پس از دریافت آرامبخش ، سر سگ ها به صورت دو طرفی مورد تزریق قرار گرفت به گونه ای که رهیافت داخل دهانی در تمامی نمونه ها در سمت چپ و رهیافت خارج دهانی در تمامی نمونه ها در سمت راست تزریق می شد. در تمام رهیافت ها از ۵/۰ میلی لیتر ترکیب محلول متیلن بلو %۱، ماده حاجب آیوهگزول و داروی بی حسی بوپیواکایین (۵ میلی گرم/کیلوگرم) استفاده گردید. پس از اتمام تزریق ، بلافاصله از هر رهیافت رادیوگراف در نماهای مایل جانبی دهان باز و نمای پشتی شکمی گرفته شده و میزان و نحوهی انتشار ماده حاجب در تصاویر مورد بررسی قرار گرفت . بدین ترتیب ، میزان طول و عرض پخش شدگی ماده حاجب در رادیوگرافها بررسی گردید. پس از انجام رادیوگراف، آسان کشی حیوانات انجام شد و سپس ناحیه مورد نظر در هر رهیافت ، تشریح شده و مورد بررسی و تصویربرداری با دوربین دیجیتال قرار گرفت . در این مطالعه در ۷۰ درصد از نمونه های روش داخل دهانی ، تزریق موفقیت آمیز بود درحالی که تزریق در رهیافت خارج دهانی در تمامی نمونه ها با عدم موفقیت همراه بود. نتایج این مطالعه نشان داد تزریق داخل دهانی برای بی حسی عصب آلوئولی پایینی در سگ مناسب تر از رهیافت خارج دهانی می باش

کلیدواژه ها:

عصب آلوئولی پایینی ، دندان ، بی حسی موضعی ، سگ ، رادیوگرافی