تخصص مالی مدیرعامل و کاهش مالیات با تاکید بر نظام راهبردی

تحقیق حاضر با هدف تعیین میزان اثرگذاری سازوکارهای داخلی و خارجی شامل قدرت مدیرعامل و مالکیت نهادی بر ارتباط میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب از مالیات در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شد. به همین منظور، نمونه ای متشکل از ۱۲۱ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ انتخاب شد. تحقیق حاضر بر مبنای هدف، از نوع کاربردی و بر مبنای ماهیت و روش، از نوع توصیفی و هم بستگی است. همچنین، از لحاظ بعد زمانی، تحقیق پسارویدادی است. در این تحقیق از تخصص مالی مدیرعامل به عنوان متغیر مستقل و از اجتناب مالیاتی به عنوان متغیر وابسته و از دو متغیر قدرت مدیرعامل و مالکیت نهادی به عنوان متغیرهای تعدیل کننده استفاده شد. نتایج نشان داد که هر سه فرضیه تحقیق مورد تایید است. به عبارت دیگر، میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب مالیاتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بدین معنا که اگر مدیرعامل شرکت دارای تخصص مالی باشد، می تواند اجتناب مالیاتی یا به عبارتی، فرار مالیاتی را در شرکت خود افزایش دهد. نتیجه فرضیه دوم بیان می دارد که قدرت مدیرعامل ارتباط میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب مالیاتی را به صورت مثبت تعدیل می کند. بدین معنا که اگر مدیرعامل شرکت افزون بر تخصص مالی دارای قدرت لازم نیز باشد این موضوع اجتناب مالیاتی شرکت را بیشتر می کند. نتیجه فرضیه سوم بیان می دارد که مالکیت نهادی ارتباط میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب مالیاتی را به صورت منفی تعدیل می کند. بدین معنا که اگر میزان مالکیت نهادی در شرکت افزایش یابد، امکان اینکه مدیرعامل متخصص بتواند اجتناب مالیاتی انجام دهد، کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

حاکمیت شرکتی ، تخصص مالی مدیرعامل ، اجتناب مالیاتی.