بررسی تاثیر خاک ورزی و کوددهی بر اساس نیاز گیاه بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ (Carthamus tinctorius) در شرایط دیم
محل انتشار: فصلنامه آب و خاک، دوره: 38، شماره: 4
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSW-38-4_002
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1403
چکیده مقاله:
تولید عملکرد مطلوب در کشت دیم به طور مستقیم به میزان بارندگی و ذخیره رطوبت در خاک بستگی دارد. سیستم خاک ورزی به طور مستقیم بر محتوی ذخیره رطوبتی و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک تاثیر می گذارد و انتخاب سیستم مناسب خاک ورزی درنهایت عملکرد محصول را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین منظور و با توجه به ارزش کشت گیاهان دانه روغنی، آزمایشی برای بررسی تاثیر خاک ورزی و کوددهی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در شرایط دیم انجام شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و به صورت دیم انجام گردید. تیمارها شامل سامانه های خاک ورزی (خاک ورزی مرسوم، خاک ورزی کاهشیافته و بی خاک ورزی) به عنوان عامل اصلی و کود NPK (مخلوطی از کودهای اوره، سوپر فسفات تریپل و سولفات پتاسیم)، در چهار سطح صفر، ۳۳، ۶۶ و ۱۰۰ درصد به عنوان عامل فرعی بودند. در تمام مراحل کاشت، داشت و برداشت تمام مدیریتهای زراعی بر اساس مدیریت مرسوم منطقه مورد بررسی و به شیوه کشاورز صورت گرفت. در مرحله رسیدگی فیزیولوژیک نمونه برداری نهایی یا برداشت به صورت دستی انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد صفات مورد بررسی شامل شاخص سطح برگ، میزان ماده خشک، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد زیستی تحت تاثیر سیستم خاک ورزی، کود و اثر متقابل آن ها قرار گرفتند. بالاترین عملکرد دانه گلرنگ به میزان ۶/۱۹۵ گرم در متر مربع از نسبت کودی ۳۳ درصد و خاک ورزی مرسوم و کمترین عملکرد دانه به میزان ۲/۱۱۶ گرم در متر مربع نیز از بی خاک ورزی و عدم مصرف کود حاصل شد. نتایج نشان داد که سیستم خاک ورزی مرسوم نسبت به کمخاک ورزی و بی خاک ورزی نتیجه بهتری داشت. در بیشتر صفات مورد بررسی کاربرد نسبت ۳۳ و ۶۶ درصد نیاز کودی سبب بهترین نتیجه شده و نسبت کودی ۱۰۰ درصد تاثیرات منفی بر جای گذاشته است که این امر نشان دهنده نیاز کودی کمتر این رقم در شرایط مورد مطالعه نسبت به ارقام در مناطق دیگر میباشد. با توجه به این که پژوهش در سال های پرباران انجام شد، خاک ورزی مرسوم بهتر از کم خاک ورزی بوده است. پیشنهاد می شود میزان تولید این گیاه در شرایط آبیاری های مختلف و محدودیت رطوبتی ارزیابی شود تا سیستم های خاک ورزی و روش های مدیریتی با دقت بیشتری بررسی و انتخاب شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دنیا پرماه
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
حمیدرضا چقازردی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فرزاد مندنی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
علی بهشتی آل آقا
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
دانیال کهریزی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :