آسیب شناسی عدم تحقق وحدت عمل فرماندهی در مدیریت ناآرامی های اجتماعی و ارائه راهکارهای اثربخش

تحقیق حاضر به منظور آسیب شناسی عدم تحقق وحدت عمل فرماندهی در مدیریت ناآرامی های اجتماعی و ارائه راهکارهای اثربخش صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش مورد نظر، مجموعه ای از کارشناسان و فرماندهان نظامی استان بوشهر در سال ۱۴۰۲ است. نمونه پژوهش در مرحله کیفی شامل ۱۵ نفر از کارشناسان و فرماندهان نیروی انتظامی بوده که سابقه مدیریتی در ناآرامی های اجتماعی گذشته را در سوابق کاری خود داشته اند. در مرحله کمی، برای آسیب شناسی وحدت رویه فرماندهی از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده شده و در مرحله کمی روش نمونه گیری برای بررسی توصیفی میزان اهمیت آسیب شناسی سازمانی در تحقق وحدت رویه بر اساس مدل سه شاخگی، روش خوشه ای چندمرحله ای است، بدین ترتیب که از میان ادارات نیروی انتظامی استان بوشهر، سه اداره انتخاب می شوند و از بین کارکنان ۶۵ نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب می شوند. نتیجه آزمون فریدمن نیز نشان دهنده تفاوت معنی دار بین میانگین رتبه شاخص های مربوط به آسیب های محیطی، رفتاری و ساختاری عدم تحقق وحدت عمل فرماندهی در سطح معنی داری ۰۰۰/۰ Sig= می باشد، به عبارتی میانگین نمرات به دست آمده در گویه های آسیب های مورد نظر با هم متفاوت و دارای ترتیب اولویت دار می باشد.

کلیدواژه ها:

اغتشاشات ، ناآرامی ها ، پیامدهای اجتماعی و نیروی انتظامی