اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر خواف در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه شامل ۳۰ نفر بود که با توجه به ملاکهای ورود و خروج و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه ( هر گروه ۱۵ نفر) بصورت تصادفی جایگزین شدند. ملاک های ورود عبارت بود از داوطلب بودن و دریافت تشخیص افسردگی مزمن توسط روانشناس مرکز و عدم دریافت درمان های دارویی یا روانشناختی همزمان. ملاک های خروج عبارت بود از غیبت بیش از ۲ جلسه، مشکلات شدید روانشناختی، عدم تمایل به درمان. ابزار پژوهش مقیاس افسردگی بک بود. که هردوگروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون به آن پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه( هرجلسه،۹۰ دقیقه) در ۸ هفته تحت درمان اکت قرار گرفته و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش در کاهش افسردگی به طور معناداری اثربحش تر است (p<۰/۰۵) براساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی دانش آموزان موثر است و می تواند بوسیله درمانگران و مشاوران برای کاهش مشکلات روانشناختی افراد مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، افسردگی ، دانش آموزان دختر