تحلیل گفتمان نامه ۵۳ امام علی(ع) به مالک اشتر با تکیه بر نظریه کنش گفتاری جان سرل

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 134

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IERF-7-3_002

تاریخ نمایه سازی: 3 آذر 1403

چکیده مقاله:

یکی از رویکردهایی که در حوزه تحلیل گفتمان مطرح شده است نظریه کنش گفتار است. این نظریه یکی از مهم ترین سرفصل های مطالعات کاربردشناسی زبان است که با بررسی به نقش زبان در ارتباط اجتماعی می تواند در تحلیل متون ادبی ابزاری در خور توجه باشد. جان سرل نظریه فلسفی مطرح شده توسط استادش آستین را بسط داد و به اقتضای تعالیمی که دیده بود، مطالعات خود را معطوف به مباحث فلسفی زبان کرد، وی کنش گفتاری خود را، به پنج دسته اظهاری اعلامی، عاطفی، ترغیبی، تعهدی تقسیم نموده است. پژوهش حاضر بر آن است نامه حضرت علی(ع) به مالک اشتر را براساس کنش گفتاری سرل مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. نتایج بیانگر آن است که کنش ترغیبی در گفتار سیاسی حضرت علی به نسبت سایر کنش ها وجه غالب است. دستور دادن و ترغیب کردن از افعال کنش ترغیبی است، به نظر می رسد امام علی(ع) برای جلب توجه مالک اشتر و ترغیب او به متن نامه، همچنین همراهی با عقاید خویش بارها از چنین کنشی بهره جسته است. طبیعی است که امام برای اینکه مخاطبش را به تداوم گوش دادن تشویق نماید چنین کنشی را به کار برد. در مرتبه بعدی، کنش اظهاری در نامه های امام علی (ع) نمود بیشتری دارد؛ این کنش برای تبیین و توضیح امور مختلف به کار می رود. امام علی(ع) از این کنش برای بیان حوادثی که قبلا روی داده یا برای اهدافی چون هشدار دادن بهره جسته است، زیرا هدف اصلی حضرت از نوشتن نامه روشنگری و آگاه کردن مالک اشتر بوده است. کنش عاطفی که احساسات، نگرش ها و ذهنیت نویسنده نسبت به وقایع رخ داده را نشان می دهد، درصد پایینی را در نامه های حضرت، به خود اختصاص داده و با توجه به موقعیت نامه تناسب دارد. کنش تعهدی نیز درصد پایینی را به خود اختصاص داده است به این خاطر که امام در پی انجام عملی در آینده برای مالک نیست و نامه در بردارنده تعهدی نیست. همچنین امام (ع) از کنش اعلامی نیز در پی اعلام شرایط جدیدی برای مالک است زیرا گوینده به بهره گیری از این کنش تغییرات خاصی که در جهان روی می دهد را اعلام می کند، لذا از افعال مناسب این کنش که منصوب کردن، اعلام کردن، فسخ کردن، است حضرت علی (ع) استفاده کرده اند.

کلیدواژه ها:

Discourse Analysis ، Speech Acts ، Letter ۵۳ of Nahj al-Balagha ، John Searle ، تحلیل گفتمان ، کنش گفتار ، نامه ۵۳ نهج البلاغه ، جان سرل

نویسندگان

سمانه فتح اله زاده اقدم

Master of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Qom University, Qom, Iran

احمد محمدی نژاد پاشاکی

Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • قرآن کریم ...
  • نهج البلاغه ...
  • آقا گل زاده، فردوس(۱۳۸۵)، تحلیل گفتمان انتقادی، انتشارات علمی و ...
  • آقاگل زاده، فردوس(۱۳۹۰)، تحلیل گفتمان انتقادی، تکوین تحلیل گفتمان در ...
  • شمیسا، سیروس(۱۳۸۳)، نقد ادبی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات فردوس ...
  • صفوی، کوروش(۲۰۰۴)، درآمدی بر معناشناسی، تهران: نشر سوره مهر ...
  • مکاریک، ایرناریما (۱۳۸۵)، دانشنامه نظریه های ادبی معاصر، ترجمه مهران ...
  • Crystal, D., (۲۰۰۸) A dictionary of linguis ticsand phonetic, ۶th ...
  • Searl, j. (۱۹۷۹). Expression & meaning: studies in the theory ...
  • نمایش کامل مراجع