انتخاب تامین کنندگان پایدار با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره و یادگیری ماشین و ادغام آن با مدل تخصیص سفارش

امروزه با افزایش تعداد تامین کنندگان کالا و خدمات، انتخاب تامین کننده از اهمیت بسیاری برخوردار است. با رشد صنایع و گسترش تقاضا،پایداری تامین کنندگان میتواند نقش کلیدی در یک زنجیره تامین ایفا کند. در ادبیات روشهای مختلفی برای انتخاب تامین کنندگان ارائهشده است که از جمله مهمترین آنها می توان به روش های تصمیم گیری چند معیاره اشاره کرد. با توجه به اشکالاتی نظیر محدودیت هایزمانی برای جمع آوری نظر خبرگان و همچنین وجود ناسازگاری در بین نظرات، در این مقاله سعی شده است تا با در نظر گرفتن دو روشتصمیم گیری TOPSIS و تحلیل پوششی داده ها، یک مدل یادگیری ماشین با روش رگرسیون بردار پشتیبان ارائه شود. به این ترتیب، یک چارچوب داده محور برای امتیازدهی تامین کنندگان برمبنای پایداری آنها از سه جهت اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی توسعه دادهمی شود. در ادامه از خروجی مدل یادگیری ماشین در یک مدل برنامه ریزی ریاضی چند هدفه عدد صحیح مختلط استفاده شده است. هدفاز مدل ارائه شده که در آن یک زنجیره تامین دو سطحی شامل تامینکننده و کارخانه تولیدی وجود دارد، انتخاب تامین کنندگان با بالاترینمیزان پایداری و همچنین مشخص کردن میزان سفارش به آنها است.

کلیدواژه ها:

انتخاب تامین کننده ، تصمیم گیری چند معیاره ، رگرسیون بردار پشتیبان ، تخصیص سفارش ، یادگیری ماشین ، تحلیل پوششی داده ها