ارزیابی اکوسیستم حساس به آتش سوزی ناشی از نشتی خطوط لوله گاز طبیعی در شهرهای استان اصفهان با رویکرد De Martonne و MEREC

خطوط لوله حامل گاز طبیعی منبع خطر قابل توجهی برای محیط مجاور خود هستند شایع ترین پیامد حوادث خط لوله گاز طبیعی،آتش سوزی و انفجار است از سویی، تغییر اقلیم و بروز خشکسالی، پوشش گیاهی را به سوخت قابل اشتعال تبدیل میکند آتش سوزی درعرصه های منابع طبیعی یکی از بحران هایی است که هر ساله بر اکوسیستم خسارتهای جبران ناپذیر وارد می نماید از این رو، هدفپژوهش حاضر ارزیابی اکوسیستم حساس به آتش سوزی ناشی از نشتی خطوط لوله گاز طبیعی در قلمرو ملی می باشد که بطور نمونه درشهرهای استان اصفهان اجرا شده ا ست جامعه آماری پژوهش، شامل خبرگان در علم جغرافیا، علوم کشاورزی و منابع طبیعی، خبرگانمهندسی خوردگی است که در مجموع ۱۰ نفر از اعضای هئیت علمی را شامل می شوند مدل سازی وقوع آتش سوزی با توجه به اتمسفرسطحی راهکار مناسبی برای پیش بینی گسترش آتش سوزی در این حوادث و حفظ منابع طبیعی ا ست به منظور برآورد اقلیم مناطق،داده های یکساله هواشناسی از ژوئن ۲۰۲۳ استخراج و با رویکرد دومارتن تعیین گردید وزن معیارهای ارزیابی شاخص حساسیت مطابق بارویکرد MEREC تعیین و مناطق بر مبنای وزن و امتیاز هر معیار پهنه بندی شتتد جمع بندی تحقیقات انجام شده به کمک داده های استخراج شده از سامانه هواشناسی و مطالعات در استان اصفهان نشان میدهد که شهرهای «فریدونشهر و سمیرم» دارای درجه حساسیتبه آتش سوزی بالایی بوده اند استفاده از مدل پیشنهادی راهنمای مفیدی برای مدیریت اکوسیستم و تدوین برنامه مدیریت بحران می باشد.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم ، آتش سوزی ، خطوط لوله ، گاز طبیعی ، اصفهان