ابعاد و مولفه های بهره وری پژوهشی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه مفهوم، ابعاد و مصادیق بهره وری پژوهشی در نظام آموزش عالی ایران از منظر استادان دانشگاهی است. پژوهش از راهبرد کیفی بهره گرفته و با روش پدیدارنگاری انجام شده است. مشارکت کنندگان پژوهش شامل ۲۱ نفر از استادان دارای مرتبه علمی دانشیار و استاد و بیشترین ارجاعات علمی در دانشگاه های کردستان، رازی کرمانشاه، ایلام و بوعلی سینا همدان بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند و فرایند جمع آوری اطلاعات تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و داده ها با استفاده از ابزار مصاحبه نیمه ساختارمند جمع آوری شدند. با استفاده از روش همسوسازی، اعتبار داده ها تایید شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون و با استفاده از نرم افزار تحلیل کیفی MAXQDA استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بهره وری پژوهشی شامل چهار مضمون: پاسخ پذیربودن پژوهش (روزآمدی، مرجعیت و جامعیت تخصصی)، اصالت مسئله پژوهش (اصالت علمی، حرفه ای و اصالت کاربردی) و راهگشابودن پژوهش (افزایش سرمایه دانش، علم­مند کردن ادراک و شفافیت ماهیت و قلمرو پژوهش) می­باشد. ابعاد و مولفه­های بهره­وری پژوهشی نیز در سه بعد اصلی فنی و تکنیکی، محتوایی و ارتباطی شناسایی شد. بعد فنی و تکنیکی شامل: انسحام درونی، اعتبار استناد و پایایی و روایی ابزار. بعد محتوایی نشان­دهنده ماهیت و هستی پژوهش است که با روش مناسب انجام گردد. بعد کارکردی هم نشانگر برایندهایی هستند که به­واسطه انجام یک کار پژوهشی و علمی حاصل می­شوند.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، پدیدارنگاری ، ماهیت ، مولفه ، پژوهش