بررسی ارتباط میان ساختار سرمایه با ریسک ورشکستگی مالی

وظیفه مدیر مالی در زمینه تصمیم گیری در مورد ساختار سرمایه ، گزینش ساختاری برای سرمایه شرکت است که میانگین موزون هزینه سرمایه (نرخ تنزیل کلی) شرکت را حداقل و بدین ترتیب ارزش شرکت را حداکثر نماید . با توجه به اینکه جریانات نقدی مورد انتظار طلبکاران تحت تاثیر ساختار سرمایه واقع نمی گردد ، لذا با ثابت ماندن نرخ تنزیل این جریانات ، که همان نرخ بازده مورد توقع طلبکاران است ، ارزش فعلی این جریانات و در نتیجه ارزش بازار بدهی (اوراق قرضه) شرکت دستخوش تغییر نمی شود . بنابراین چنانچه سیاست ساختار سرمایه منجر به افزایش ارزش شرکت شود با ثابت ماندن ارزش بدهی ، این اضافه ارزش نصیب سهامداران می شود . لذا حداکثر سازی ثروت سهامداران با هدف حداکثر سازی ارزش کل شرکت برابر می باشد. از این رو؛ مهمترین هدف پژوهش حاضر؛ بررسی ارتباط میان ساختار سرمایه با ریسک ورشکستگی مالی می باشد. در در جست و جوی پاسخ به سوالات طرح شده؛ تعداد ۱۱۰ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک بازه زمانی پنج ساله از ابتدای سال ۱۳۹۲ تا پایان سال ۱۳۹۶ از طریق نمونه گیری سیستماتیک انتخاب و به استخراج داده های لازم و آزمون فرضیه های تدوین شده پرداخته شد. پس از گذر از مراحل یاد شده؛ این نتیجه حاصل شد که بین ساختار سرمایه و ریسک ورشکستگی مالی؛ ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، ریسک ورشکستگی مالی.