مطالعه عددی و پارامتریک اثر زلزله های متوالی بر روی سیستم دیوار برشی فولادی جدار نازک مرکزگرا

هدف از مرکزگرا کردن سیستم دیوار برشی فولادی، حفظ تیر و ستون ها در محدوده الاستیک است. در پژوهش حاضر، ساختمان های پنج، ۱۰ و ۲۰ طبقه با دیوار برشی فولادی به روش مهاربند معادل نواری در نرم افزار E T A B S طراحی شدند. سپس، هفت شتاب نگاشت دور از گسل انتخاب و مقیاس بندی شده و در نرم افزار B A Q U S مدل سازی شدند. مدل پنج طبقه با مدل بدون مرکزگرا مقایسه شد. نتایج تحلیل پوش اور نشان داد که در مدل پنج طبقه دیوار برشی فولادی مرکزگرا، تیر و ستون ها در محدوده الاستیک باقی مانده اند و در مدل بدون مرکزگرا استهلاک انرژی بیشتری دارند. همچنین، نتایج نشان داد که دریفت و حداکثر جابه جایی و نسبت بیشترین مقدار شتاب بام به شتاب رکوردهای انتخابی در دیوار برشی فولادی مرکزگرا نسبت به بدون مرکزگرا افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

تحلیل تاریخچه زمانی ، دیوار برشی فولادی مرکزگرا ، روش مهاربند معادل نواری ، شتاب نگاشت