نقش واحد های خرده پا در تولید و امنیت غذایی پایدار

نظام بهره برداری خرده پا، واقعی تی انکارناپذیر در اقتصاد روستاهای ایران و جهان، درآمد و معیشت بسیاری از خانواده های روستایی بر پایه این نظام کشاورزی استوار است . با وجود مشکلات و محدودیت های زیاد، کشاورزان خرده پا به دلیل شناختی که از روستا و کشاورزی دارند، مهم ترین عامل کلیدی برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی و روستایی در زمینه تولید و امنیت غذایی می باشند. بررسی ها نشان داد که بهره برداران خرده پا به دلیل ارتباط نزدیک با منابع طبیعی ، مدیریت و اراده منابع تولید کشاورزی ، تکیه بر دانش بومی ، عدم استفاده کمتر از نهاده های ک شاورزی زیان آور(سموم، کود، آفت کش ها و ..)، تعلق زیستی و اخلاق مداری فردی باعث تولید محصولات ارگانیک و مناسب ذائقه مصرف کننده و به دنبال آن امنیت غذایی در سطح محلی و ملی می گردد. اگر چه این قبیل واحدهای بهره برداری با محدودیت های حمایتی ، مدیریتی ، مالی در زمینه تولید و بازاررسانی هستند اما محصولات تولیدی کمک بهتری به امینت غذایی و سبد کالای مصرفی مردم می گردد. بنابراین مزارع کوچک و واحدهای خرده پا امنیت غذایی و تغذیه و سایر پیامدهای اجتماعی - اقتصادی و زیست محیطی را برای خانوارهای کشاورزی در سطوح محلی ، منطقه ای و جهانی ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

واحدهای خردپا ، تولیدات کشاورزی ، امنیت غذایی