معماری هوشمند و استفاده از فناوری های نوین در بهبود کیفیت فضای زندگی (نمونه موردی شهر لاهیجان)

رشد صنعت و افزایش جمعیت در شهرها سبب شده تا فرآیند ساخت و ساز بسیار سریع صورت پذیرد و در ساختمان ها به موضوعات بهداشتی، تامین نور کافی، هوای سالم و نحوه گذراندن اوقات فراغت توجه کافی نشود. از سوی دیگر با پیشرفت فن آوری، الگوی زندگی دستخوش دگرگونی شد و حیات و سلامت افراد از جمله نیاز به تامین آسایش، موضوعات بهداشتی، امنیت و هوا و نور کافی در فضای زندگی مورد بحث واقع می شود و معماران و پژهشگران خواهان این هستند تا با استفاده از فناوری های نوین و احداث ساختمان های هوشمند فضایی کار آمد، راحت، سرزنده و نشاط انگیز برای ساکنین ایجاد نمایند. این موضوع در مناطق شمالی کشور از جمله لاهیجان با توجه به اقلیم آن و شرایط پذیرش مسافرین متعدد آن مورد و بررسی قرار گرفت. از طرفی مصالح هوشمند و فن آوری نوین این قابلیت را دارند تا با تطابق با محیط اطراف و آسیب کمتر به محیط زیست و ساکنین، بیشترین بازدهی را جهت ایجاد حس سرزندگی، و در نتیجه بهبود کیفیت فضای زندگی داشته باشند. در پژوهش حاضر سعی شده تا با مطالعات کتابخانه ای و مطالعه موردی در شهر لاهیجان به معرفی مصالح هوشمند و فن آوری های نوین در معماری شهری و ساختمان های لاهیجان پرداخته شود که در نتیجه باعث افزایش کیفیت فضای زندگی ساکنین خواهد شد.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری هوشمند ، فناوری های نوین ، فضای زندگی ، بهبود کیفیت زندگی.