تاملی بر فرصت ها و چالش های دانشگاه فنی و حرفه ای در تحقق نظام آموزشهای عالی مهارتی

آموزشهای عالی مهارتی از مهمترین شاخصه های بروز تعالی در توسعه صنعتی و به تبع آن حداکثر کارایی در توانمندسازی اقتصادی است . این نوع آموزشها با هموارسازی بسترهای پیش نیاز، کارآمدسازی و بهبود مستمر چرخه بازارگری ، ضمن برخورداری از چارچوبهای فناورانه تاثیر ویژهای در ظرفیت سازی برای ایجاد اشتغال و کارآفرینی دارد. لکن تبلور ظرفیت فوق در چرخه اقتصادی کشور با افتراق معناداری از مفاهیم مورد انتظار و نیازهای کاربردی ، عموما با اقتضائات بخش های مختلف هم سو با خط مشی های فوق انطباق ندارد. بر این مدار در پژوهش پیش رو ضمن بازخوانی ساختار دانشگاه فنی و حرفه ای در بازافزایی شیوههای مهارتآموزی به واکاوی روابط میان تاثیرات عوامل محیطی بر شاخصه های فن آموزی و کارآفرینی مبتنی بر رویکردها و سیاست های راهبردی آن پرداخته شده است . لذا استفاده از شیوه توصیفی به شیوه پیمایشی و کاربست ابزار مصاحبه (نیمه ساختار یافته عمیق ) از جامعه آماری متشکل از اساتید دانشگاه، صاحبان صنایع و کارآفرینان، کنشگران اجتماعی و دانشجویان که پس از انجام ۲۳ مصاحبه به حالت اشباع رسید مورد تدقیق نظر قرار گرفت . نتایج نشان داد که با امتزاج راهکارهایی همچون کاربست آموزش دوال در مفهوم کارکردی خود، اصلاح سرفصل های دروس و تدوین نظامنامه آموزشهای عملی ، به روز نمودن محتوا و هدفمند کردن آموزشها بر مبنای نیازهای صنعت و اقتصاد، همگرایی نهادهای تصمیم گیر می توان در اصلاح موارد فوق قدم برداشت .

کلیدواژه ها:

دانشگاه فنی و حرفه ای ، آموزشهای عالی مهارتی ، اشتغال