تشخیص چهره بوسیله برآیندگیری فازی در شبکه های عصبی مصنوعی بهبود یافته با PSO

تشخیص هویت یک شخص در مغز انسان بسیار پیچیده است. بر اساس نتایج آزمایش های صورت گرفته، به نظرمی رسد ان سانها در تشخیص چهره، از سیستم های عصبی مختلفی استفاده می کنند و یک نتیجه فازی از نتایجسیستم های عصبی خود می گیرند. در این مقاله با الهام گرفتن از روش تشخیص مغز انسان، روشی در تشخیصچهره بیان میگردد. اساس کار این روش، برآیند گیری بین سه شبکه عصبی بکار رفته و نگاه فازی به نتیجه نهاییاست. پارامترهای این سه شبکه عصبی با استفاده از الگویتم بهینه سازی ذرات بهبود یافته است. از مزیت های اینروش آن است که در آن هیچ گونه استفاده ای از چشم و لب انجام نگرفته است. مزیت دیگر آن این است که درصورتی که حتی قسمتی از صورت پوشیده شده باشد، با توجه به بهبود یافتن پارامترهای این شبکه ها، این روشتا حدود زیادی تحمل پذیر خطاست. برای آزمایش ها از پایگاه تصاویر استاندارد ORL استفاده شد و به نتایج قابلقبولی دست یافتیم.

کلیدواژه ها:

تشخیص چهره ، شبکه عصبی ، پردازش ، الگوریتم ازدحام ذرات