ارزیابی مقاومت ارقام تجارتی چغندرقند به Pythium aphanidermatum

بیمارگر Pythium aphanidermatum یکی از عوامل پوسیدگی ریشه چغندرقند در ایران می باشد. به منظور بررسی واکنش ارقام در برابر این بیمارگر، ابتدا روش غربال ارقام چغندرقند در برابر بیمارگر بهینه سازی شد. سپس تعداد ۲۴ رقم که در ایران مورد کشت و کار قرار می گیرند، در برابر بیمارگر ارزیابی شدند. سه روش مختلف ارزیابی در گلخانه شامل مایه زنی با سوسپانسیون برگ چمن، سوسپانسیون ااسپور و سوسپانسیون برگ چمن با ایجاد زخم روی ریشه با یکدیگر مقایسه شدند. تعداد ۱۲ رقم با این سه روش مایه زنی شدند. نتایج نشان داد سه روش ارزیابی مقاومت با یکدیگر همبستگی مثبت و معنی دار دارند. سپس تعداد ۲۴ رقم تجارتی چغندرقند با روش مایه زنی سوسپانسیون برگ چمن در شرایط گلخانه ارزیابی شدند. بر اساس نتایج حاصل از مقایسه شاخص بیماری پوسیدگی پیتیومی ریشه بر اساس آزمون چند دامنه ای دانکن، ارقام ایوانو، بومرنگ، فلورس و توس با متوسط شاخص آلودگی به بیماری به ترتیب ۲.۵۸، ۲.۶۵، ۲.۷۲ و ۲.۷۵ کمترین میزان پوسیدگی را در بین ارقام دارا بودند و به عنوان ارقام مقاوم به این بیماری معرفی شدند. ارقام جلگه، رسول، شیرین و جام به عنوان ارقام حساس دسته بندی شدند.

کلیدواژه ها:

پوسیدگی پیتیومی ، غربال ، ژرم پلاسم ، ارزیابی گلخانه ای ، ااومیستها