اخلاق تبلیغ دین در جامعه چندصدایی

تبلیغ دین، به عنوان یک کنشگری از سوی مبلغان دین، مشمول هنجارهای اخلاقی واقع شده و خود به نوعی در دایره اصول و قواعد اخلاقی قرار گرفته است. این کنشگری، اگر در یک جامعه چندصدایی قرار گیرد، به طور حتم، از شاخصه ها و ویژگی های خاصی برخوردار خواهد بود. در این نوشتار، با بهره گرفتن از منابع معرفت اخلاقی، به روشی توصیفی تحلیلی، به تبیین نظام اخلاقی تبلیغ دین در جامعه چندصدایی همت گذاشته شده و تصویری اجمالی از آن ارائه گردیده است. در این مقاله، نخست مبانی چهارگانه این نظام، یعنی: «مبانی هستی شناختی، معرفت شناختی، الهیاتی و انسان شناختی» ترسیم شده و سپس، نظریه ارزش (نظریه ارزش چندسطحی) نظام مزبور تبیین گردیده و در ادامه، بنیادین ترین اصل و هنجار اخلاقی (اصل محبت و نیک خواهی)، در آن مورد تحلیل واقع شده و در نهایت، قواعدی که از اصل مذکور منشعب می شوند، بیان گردیده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، تبلیغ دین ، جامعه چندصدایی ، مبانی اخلاق تبلیغ دین ، نظریه ارزش چندسطحی ، اصل محبت