مروری بر مکانیابی حسگرها با رویکرد حساسیت پارامترهای بهنگام سازی

در سازههای مهندسی نیاز به مجهز کردن سازه به سنسورها و محرکها برای بررسی دقیق رفتار دینامیکی آن رو به افزایش است . تحریک کردن و سنسور گذاری سازه به منظور اهداف مختلفی انجام می شود که این اهداف نیاز به اندازه گیری دقیق پاسخ سازه است معمولا در موارد واقعی پایش سلامت سازه و حتی در موارد آزمایشگاهی در همه نقاط سازه از لحاظ اجرایی امکان تحریک یا نصب سنسور وجود ندارد و همچنین جابجا کردن محل سنسورها به ازای هر تحریک دشوار یا حتی امکان ناپذیر است . در گذشته محل سنسورها به طور اختیاری و بر اساس قضاوت مهندسی انتخاب می شدند که این انتخابها منجر به نتایج با خطای بالا می شد. رویکرد مکانیابی حسگرها بر اساس حساسیت پارامترهای بهنگام سازی ، یک روش موثر در بهنگام سازی مدل برای پایش سلامت سازهها است . پیدا کردن این مکان گذاری بهینه سنسورها به شناسایی بهتر آسیب ها، کاهش هزینه ها در جهت کم کردن تعداد سنسورها، جابجا نکردن آنها و نظارت دقیق تر و کارآمدتر بر روی سازه کمک می کند. ما در این مطالعه به رویکردهای مختلف سنسورگذاری می پردازیم که رویکرد اصلی مورد بررسی سنسور گذاری بر اساس حساسیت است . در نهایت پس از بررسی روشهای مختلف ، نحوه انتخاب روش مناسب برای هدف در نظر گرفته شده برای پایش سازه از نظر نویسندگان معرفی می گردند.

کلیدواژه ها:

مکانیابی حسگرها ، روشهای بر پایه حساسیت ، روشهای دینامیکی ، پایش سلامت سازه