بهبود دقت اندازه گیریهای ریخت سنجی (مورفومتری) با استفاده از مدلهای رقومی ارتفاعی حاصل از فتوگرامتری (مطالعه موردی: گسله سلطانیه )

شناخت توان لرزه زایی گسله ها برای برآورد میزان خطر زمین لرزه از اهمیت ویژه ای برخوردار است . به این منظور استفاده از نشانه های زمین ریخت شناختی به عنوان روشی غیرمستقیم ، روشی کاربردی است . برای اندازه گیری نشانه های زمین ریخت شناختی معمولا از مدلهای رقومی ارتفاعی SRTM و ASTER استفاده می شود. از آنجایی که محاسبه ی توان لرزه زایی گسله و میزان خطرپذیری منطقه باید با دقت بالایی صورت گیرد، لازم است کیفیت و دقت مدلهای ارتفاعی رقومی مورد استفاده بالا باشد. در این مطالعه مدلهای رقومی ارتفاعی در دسترس با مدل تولیدی از روش فتوگرامتری با استفاده از عکس های هوایی آرشیوی، در یک منطقه کوچک از گسله سلطانیه که دارای عوارض ژئومورفیک شاخص و قابل اندازه گیری است ، مقایسه خواهند شد. برای تولید مدل رقومی ارتفاعی به روش فتوگرامتری از روش SfM (Structure from Motion) استفاده خواهد شد. بهبود دقت در اندازهگیریها باعث تولید نرخ لغزشهای قابل اطمینان و در نهایت تخمین دقیق تر بزرگای زلزله قابل انتظار خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مدلهای رقومی ارتفاعی ، فتوگرامتری ، نشانه های زمین ریخت شناختی ، تکنیک های پردازش تصویر ، گسله سلطانیه