ارزیابی تاب آوری سیستم آبرسانی شهری در مقابله با زلزله با استفاده از مدل پویایی سیستم

اثرات بلایای طبیعی بر محیط شهری، نتیجه تعامل بین سیستم های طبیعی و انسانی است که به یکدیگر مرتبط هستند. علاوه بر این ، شهرها مستقیما به زیرساخت های ارائه دهنده خدمات ضروری وابسته هستند. عملکرد زیرساختهای حیاتی ( Lifeline Systems) در شرایط عادی و همچنین پس از بلایا بسیار مهم است . در میان زیرساختهای حیاتی ، تامین آب آشامیدنی سزاوار نقش مهمی برای شهروندان است . هدف اصلی این مقاله ، تعریف یک مدل مفهومی پویایی سیستم ( system dynamics model ) برای ارزیابی تاب آوری یک سیستم آبرسانی شهری در صورت وقوع زلزله ، با توجه ویژه به نقش هر دو مولفه های ساختاری و غیرسازه ای است . علاوه بر این ، جابجایی مجدد شهروندان در پناهگاههای موقت ، تغییر در الگوی تقاضا را تعیین می کند که مستلزم انطباق پویا، توسط زیرساخت است . بر اساس یک رویکرد نوآورانه برایتابآوری، مدل پویایی سیستم برای شبیه سازی سناریوهای مختلف مطابق با استراتژیهای مختلف مدیریت بلایا ایجاد می شود.

کلیدواژه ها:

زلزله ، زیرساختهای حیاتی ، تاب آوری ، پویایی سیستم