درهم تنیدگی هندسی و پیش بینی زلزله در تهران

ارتباط مکانی رویدادهای لرزه ای ، بیانگر توالی و نظم حاکم بر مناطق لرزه زمین ساختی است . در البرز مرکزی، توزیع چشمه های لرزه زا با توزیع گسل های فعال در ارتباط است غالباو از اشکال طبیعی تبعیت می نماید. وقوع زلزله های ویرانگر، یکی از دغدغه های اصلی کشور بوده و با توسعه علوم زلزله شناسی ، زمینه مدیریت بهینه مخاطرات لرزه ای فراهم شده است . نظم هندسی رومرکزها، از نشانه های خوشه بندی زلزله ها و شاخص مهمی برای پیش بینی مکانی است . در این تحقیق از کاتالوگ زلزله های تهران (M≥۳, R:۵۰Km , Since ۲۰۰۰ AD)، برای محاسبه درهم تنیدگی رویدادهای لرزه ای استفاده شده است . نتایج نشان می دهند که ارتباط رومرکزهای تهران معنادار و تابع توزیع مارپیچ لگاریتمی است . همچنین ضرایب نسبت های طلایی و تصادفی ، با توالی مکانی زلزله ها متناسب بوده و معیار جدیدی برای پیش بینی پتانسیل های لرزه ای تهران است .

کلیدواژه ها:

پیش بینی زلزله ، تهران ، درهم تنیدگی هندسی ، مارپیچ لگاریتمی