تحلیل و ارزیابی شکست زمین لغزش و استفاده از تکنیک های مختلف برای کاهش آن

یکی از رایج ترین بلایای طبیعی در جهان زمین لغزش ها هستند که باعث تلفات جانی و خسارات اقتصادی زیادی می شوند. در سال۱۹۹۴ ، یک فاجعه زمین لغزش بخشی از کشور نپال را در طول جاده ایلام درگیر کرد. این زمین لغزش در آن زمان باعث ویرانیزیادی در کشور شد. در این مقاله، ارزیابی این زمین لغزش انجام شده و مطالعه عمیقی برای کاهش خطر این نوع حوادث صورتگرفته است. پیشگیری از زمین لغزش همواره اهمیت زیادی دارد تا اطمینان حاصل شود که جریان ترافیک در مناطق مستعدزمین لغزش روان باشد. درجه پایداری شیب منطقه زمین لغزش قبل و بعد از پیشگیری از وقوع زمین لغزش ارزیابی شده است . ازبسیاری از روش های پایداری شیب مانند روش برش ساده معمولی، روش ساده شده بیشاپ، روش ساده شده جنبو، روش اسپنسر،روش سپاه مهندسین و روش مورگنسترن پرایس استفاده شده است. ضریب اطمینان محاسبه شده توسط این روش ها تقریبا ۹درصد تفاوت داشت. در زمان وقوع زمین لغزش، ضریب اطمینان محاسبه شده کمتر از یک بود . برای افزایش ضریب اطمینان،تکنیک های مختلفی مانند پایین آوردن سطح آب زیرزمینی، استفاده از سد خاکی بزرگ در پای شیب، و استفاده از مهارهایتزریقی برای پشتیبانی از توده خاک پیشنهاد شد. پایین آوردن سطح آب به تنهایی کافی نبود تا ضریب اطمینان به ۱.۵ برسد،همچنین استفاده از سد خاکی بزرگ نیز کافی نبود. موثرترین تکنیک برای افزایش ضریب اطمینان، استفاده از مهارهای تزریقیبرای پشتیبانی از توده خاک در منطقه زمین لغزش بود. این تکنیک به افزایش ضریب اطمینان بیش از ۲ برای حالت استاتیک و بیش از ۱.۱ برای حالت دینامیک کمک کرد. برای تایید محاسبات و تحلیل ها از نرم افزار Rockscience Slide ۶.۰ استفاده شد که محاسبات روش های ساده شده معمولی و بیشاپ از طریق صفحات اکسل را بررسی کرد

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پویا ، پیشگیری ، پایداری شیب ، عامل ایمنی.