بررسی پتانسیل ها و چالش های یادگیری مستمر در نظام آموزش و پرورش

در دنیای امروز که دانش و فناوری با سرعت چشمگیری در حال تغییر و پیشرفت است، یادگیری مستمر به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های فردی و اجتماعی مطرح شده است. یادگیری مستمر به معنای تداوم فرآیند یادگیری در طول زندگی و فراتر از مرزهای نظام آموزشی رسمی است. نظام های آموزشی سنتی غالبا بر یادگیری در دوره های خاصی از زندگی تمرکز دارند، اما نیاز به بازنگری در این رویکرد با توجه به تغییرات سریع دنیای امروز به شدت احساس می شود. نظام آموزش و پرورش در بسیاری از کشورها به صورت سنتی طراحی شده و بر یادگیری در مراحل خاصی از زندگی (مانند مدرسه و دانشگاه) متمرکز است. این در حالی است که تغییرات سریع در زمینه های فناوری، اجتماعی و اقتصادی نیازمند افرادی است که به یادگیری در تمام طول زندگی خود بپردازند. یادگیری مستمر برای توسعه فردی و اجتماعی به عنوان یک الزام حیاتی شناخته می شود. افراد در مواجهه با تغییرات شغلی، تکنولوژیکی و فرهنگی نیاز دارند که به طور مداوم مهارت های جدید یاد بگیرند و دانش خود را به روز کنند. نظام های آموزش و پرورش اگر نتوانند با این نیازها تطبیق یابند، فاصله ی میان آموزش رسمی و نیازهای واقعی جامعه بیشتر خواهد شد. این مقاله به بررسی پتانسیل ها و چالش های یادگیری مستمر در نظام آموزش و پرورش می پردازد. پتانسیل ها و فرصت هایی که این نظام ها می توانند برای توسعه یادگیری مستمر ارائه دهند، شناسایی و تحلیل می شود. در نهایت، پیشنهاداتی برای بهبود فرآیند یادگیری مستمر در نظام آموزش و پرورش ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مستمر ، نظام آموزش و پرورش ، مدرسه ، پویایی یادگیری ، تحول.