اثربخشی آموزش مهارت های هوش معنوی بر خودکارآمدی تحصیلی ، خلاقیت و تاب آوری دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر فیض آباد

یکی از عوامل مهم زمینه ساز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، توجه به مسائل روانشناختی و شخصیتی مرتبط با مراحل رشدی آنان می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای هوش معنوی بر خودکارآمدی تحصیلی ، خلاقیت و تاب آوری دانش آموزان انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر فیض آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ بود که تعداد ۳۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در این پژوهش جهت اندازهگیری متغیرها از سه پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسو ن (۲۰۰۲)، پرسشنامه خلاقیت تورنس (۱۹۸۲) و پرسشنامه خودکارآمدی ریگز و نایت (۱۹۹۴) استفاده گردید. پس از تشکیل گروههای نمونه ، و انجام پیش آزمون، مداخله آموزشی طی ۸ جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. آنگاه، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. یافته ها نشان داد که ، آموزش مهارتهای هوش معنوی موجب افزایش خودکارآمدی، خلاقیت و تاب آوری دانش آموزان شده است . بنابراین ، استفاده از آموزش مهارتهای هوش معنوی با تغییر سبک نگرش دانش آموزان تاثیر معناداری بر افزایش باور خودکارآمدی، خلاقیت و تاب آوری آنان دارد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، خودکارآمدی ، خلاقیت ، تاب آوری