بررسی رابطه سبک های مدیریت با تعهد سازمانی کارکنان باشگاههای ورزشی جنوب شرق تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای مدیریت با تعهد سازمانی کارکنان باشگاههای ورزشی جنوب شرق تهران صورت گرفت . روش حاکم بر تحقیق از لحاظ ماهیت روش همبستگی بود که در زمره تحقیقات غیرآزمایشی قرار می گیرد. جامعه پژوهش شامل جامعه کلیه کارکنان باشگاه های ورزشی جنوب شرق تهران بود، که تعداد آنها ۳۰۱ نفر است . حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی مورگان (۱۹۷۰) تعداد۱۸۱ نفر (۶۳ نفر زن، ۱۱۸نفر مرد) مشخص شد و از آزمودنیهای خواسته شد به مجموعهای از سواالت که شامل سوالات عمومی و پرسشنامه سبک مدیریت (اشمیت ، ۱۹۸۸ )و تعهد سازمانی (پورتر، ۱۹۷۴ ) بود، پاسخ دهند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (نمودارها، اندازه های گرایش به مرکز و اندازه های پراکندگی ) و معادالت ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک مدیریت هدف گرا با تعهد سازمانی رابطه معنادار وجود ندارد، اما بین سبک مدیریت عضو گرا با ضریب مسیر ۲۷۸/۰ و آماره تی ۴۸۱/۳ ؛ همچنین بین سبک مدیریت سایه نما با ضریب مسیر ۲۲۲/۰ و آماره تی ۲۸۳/۳ و بین سبک مدیریت میانه رو با ضریب مسیر ۲۷۸/۰ و آماره تی ۶۴۶/۳ با تعهد سازمانی رابطه معناداری مشاهده گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بین سبکهای مدیریت و تعهد سازمانی رابطه معناداری وجود دارد که لازم است مدیران در سازمانها و مجموعه های تحت نظر خود این مفاهیم را جهت افزایش تعهد سازمانی کارکنان مدنظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت ، تعهد سازمانی ، باشگاههای ورزشی تهران