مطالعه تاثیر درختان بر کاهش آلودگی هوا ناشی از ذرات معلق در مناطق شهری

مسئله آلودگی هوا با ذرات معلق (PM) در شهرها یک مشکل جدی است که می تواند عواقب جدی برای سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. به دلیل پیچیدگی و تنوع منابع آلودگی، استفاده از تکنیک های کنترل منبع برای مدیریت این مسئله همواره دشوار بوده است. به دلیل اینکه درختان شهری می توانند خدمات متنوعی در اکوسیستم فراهم کنند، نیاز فوری به بررسی راهکارهای جایگزین برای بهبود چشمگیر کیفیت هوای شهری وجود دارد. ذرات معلق همواره به دلیل اثرات مضر آن بر انسان ها و کل اکوسیستم، یک نگرانی قابل توجه بوده است. مطالعات متعددی درباره بیماری های تنفسی و اختلالات انسانی دیگر نشان داده اند که رابطه آماری بین آسیب به سلامت انسان و ذرات یا غبار وجود دارد. این خطرات بی شک در نزدیکی مناطق صنعتی که در آن ذرات معلق تولید می شوند، بیشتر است. طبق پژوهش ها، برگ های گیاهان، اصلی ترین گیرنده های آلودگی ذرات معلق، می توانند به عنوان فیلترهای زیستی عمل کرده و مقدار قابل توجهی از ذرات را از جو مناطق شهری حذف کنند. برخی از مکانیسم هایی که درختان برای کاهش آلودگی هوا با PM استفاده می کنند عبارتند از الف) جذب ذرات توسط برگ ها :برگ های درختان دارای سطح گسترده ای هستند که می توانند ذرات معلق را جذب کنند. این ذرات سپس توسط سلول های برگ خورده می شوند و از بین می روند. ب) واکنش های شیمیایی در برگ ها: برخی از ذرات معلق می توانند با مولکول های موجود در برگ ها واکنش نشان دهند و از بین بروند. ج) تغییر شرایط هوا در اطراف درختان: درختان می توانند شرایط هوا را در اطراف خود تغییر دهند، که می تواند به کاهش آلودگی هوا کمک کند. این مطالعه نشان می دهد که گیاهان می توانند از طریق فرآیندهای سایبان و سطح برگ، یک زیرساخت سبز (GI) پرامیت برای بهبود کیفیت هوا ارائه دهند و به عنوان هدف و مخزنی ساکن برای تصفیه آلاینده های هوا به کار روند. بدین ترتیب فرصت هایی برایاستفاده از ساختار سبز شهری به عنوان یک راه حل طبیعی برای آلودگی شهری ناشی از ذرات معلق وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آلودگی شهری ، فرآیندهای سایبان ، ذرات گرد و غبار ، گیرنده های آلودگی