اثربخشی آموزش تئوری انتخاب بر تمایزیافتگی و تعارضات زناشویی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تئوری انتخاب بر تمایزیافتگی و تعارضات زناشویی زوجین بوده. روش این پژوهش نیمه آزمایشی بوده که با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به دفتر مشاوره در در فاصله زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا خرداد ۱۴۰۲ بود. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از زنان یا مردان دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان کلاردشت بود.نمونه گیری به صورت در دسترس و با توجه به شرایط ورود به پژوهش انتخاب و پس از پیش آزمون به صورت تصادفی به دو گروه هر گروه ۱۵ زوج شدند. به قید قرعه یک گروه به عنوان گروه مداخله در نظر گرفته شد. مداخله شامل ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش مبتنی بر تئوری انتخاب دریافت کرد و گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار گرفت. پس از آموزش پس آزمون برگزار شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های تعارض زناشویی ثنایی و ترابی (۵۴ آیتمی) و پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و فریلندر (۴۶ آیتمی) استفاده شد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا)و تک متغیری (آنکوا) در متن مانکوا تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش تئوری انتخاب بر تعارضات زناشویی و تمایزیافتگی خود زوجین اثربخش است. در نتیجه آموزش تئوری انتخاب میتواند در جهت کاهش تعارضات و افزایش تمایزیافتگی زوجین استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تئوری انتخاب ، تعارضات زناشویی ، تمایزیافتگی ، اثربخشی.