واکاوی نقش مداخله گروهی شناخت محور بر عزت نفس و استقلال عاطفی دانش آموزان طلاق مقطع متوسطه اول شهرک صدرا

هدف پژوهش حاضر واکاوی نقش مداخله گروهی شناخت محور بر عزت نفس و استقلال عاطفی دانش آموزان طلاق مقطع متوسطه اول شهرک صدرا بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه اول بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در مدارس شهر شیراز (شهرک صدرا)، مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد مطالعه این پژوهش را ۳۰ نفر از دانش آموزان (پسر) مقطع متوسطه اول دارای تجربه طلاق والدین تشکیل می دادند که به صورت در دسترس از میان کلیه دانش آموزان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (گروه کنترل۱۵ نفر و گروه آزمایش ۱۵ نفر) گمارده شدند و قبل از اجرای برنامه شناخت درمانی گروهی با استفاده از پرسشنامه های عزت نفس کوپر اسمیت (Coopersmith, ۱۹۷۶) و استقلال عاطفی اتسنبرگ و سسیلوربرگ (Stienberg & Silverberg, ۱۹۸۶)، مورد ارزیابی قرار گرفتند و نیز بعد از اجرای روش درمانی مجددا با پرسشنامه های ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته های تحلیل کوواریانس گویای آن بود که مداخله گروهی شناخت محور موثر بوده و موجب بهبود عزت نفس و مولفه های آن (عزت نفس تحصیلی، عزت نفس خانوادگی، عزت نفس اجتماعی) دانش آموزان طلاق شده است. یافته ها همچنین گویا بود که مداخله گروهی شناخت محور موثر نبوده و سبب تغییر در استقلال عاطفی و هیچ یک از ابعاد آن (عدم وابستگی، فردیت، غیر ایده آل بودن والدین) در دانش آموزان طلاق موثر نشده است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی ، عزت نفس ، استقلال عاطفی ، طلاق.