اثربخشی مهارت های خودآگاهی و حل مسئله بر کیفیت زندگی، استرس و تصویر از بدن در دوران یائسگی زنان

یائسگی یک پدیده روانی – اجتماعی است که با توجه به موقعیت و زندگی زنان در این دوران درک و تجربه متفاوتی از آن دارند. این پدیده گاهی می تواند تاثیر قابل توجهی در زندگی زنان در دوران یائسگی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مهارت های خودآگاهی و حل مسئله بر کیفیت زندگی، استرس و تصویر از بدن در دوران یائسگی زنان انجام پذیرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و جامعه آماری شامل تمامی زنان ۴۵ تا ۵۵ ساله مراجعه کننده به سرای محله های شهر تهران از سال۱۴۰۰ بود. از میان جامعه آماری فوق به روش نمونه گیری به صورت چندمرحله ای تعداد ۳۲ نفر انتخاب و با جایگزینی تصادفی ۱۶ نفر در گروه آزمایش و ۱۶ نفر در گروه گواه قرار گرفتند و به پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، استرس زندگی توماس و همکاران و تصویر از بدن لیتلتون و همکاران پاسخ دادند. پس از آن گروه گواه در انتظار ماند و آموزش مهارت های خودآگاهی و حل مسئله برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای به اجرا گذاشته شد. سپس ۲ ماه بعد همزمان با پایان جلسات آموزشی، بار دیگر آزمودنی های گروه آزمایش و گواه، با پرسشنامه های فوق مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های خودآگاهی و حل مسئله باعث بهبود کیفیت زندگی و کاهش استرس زنان در دوران یائسگی شدند اما در عین حال تاثیر چشمگیری در مورد تصویر از بدن در دوران یائسگی زنان مشاهده نشد .به این ترتیب با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های خودآگاهی و حل مسئله، برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش استرس زنان در دوران یائسگی روشی تاثیرگذار خواهد بود که می توان از آن بهره برد.

کلیدواژه ها:

خودآگاهی و حل مسئله ، کیفیت زندگی ، استرس ، تصویر از بدن ، زنان در دوران یائسگی