گامی فراتر از آموزش سنتی : شکوفایی یادگیری در مدارس با مدل های ترکیبی
محل انتشار: ماهنامه پایاشهر، دوره: 6، شماره: 66
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 147
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PAYA_6-66_051
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1403
چکیده مقاله:
در این پژوهش به بررسی مدل های ترکیبی در آموزش و تاثیر آن ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته ایم. آموزش ترکیبی با ترکیب روش های سنتی و دیجیتال، امکاناتی را فراهم می آورد که یادگیری را از حالت منفعلانه به حالت فعال و تعاملی سوق داده و دسترسی به منابع و محتوای آموزشی گسترده را میسر می سازد. این مدل ها به دانش آموزان امکان می دهند تا با سرعت و سبک یادگیری خود به جلو حرکت کنند و مهارت های اساسی همچون تفکر انتقادی، حل مسئله و همکاری گروهی را به طور عملی تجربه کنند. همچنین، با فراهم آوردن فرصت های بیشتر برای تعاملات دیجیتالی و حضوری، معلمان می توانند به عنوان راهبران و تسهیل گران یادگیری نقش موثرتری در فرآیند آموزش ایفا کنند. در نهایت، آموزش ترکیبی با توجه به توانایی خود در کاهش فاصله آموزشی و برقراری عدالت در دسترسی به آموزش، به یک ابزار موثر برای بهبود نتایج تحصیلی و ایجاد یک چشم انداز جدید در نظام های آموزشی تبدیل شده و بستری برای پرورش نسل آینده ای مجهز به مهارت های لازم برای زندگی در دنیای دیجیتال و متحول امروز فراهم می آورد. آموزش ترکیبی با بهره گیری از فناوری و ابزارهای نوین، دانش آموزان را به یادگیری مستقل و مشارکتی تشویق می کند. این رویکرد، پتانسیل بالایی برای بهبود کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های کلیدی در دانش آموزان دارد و به طور هم زمان، فرصت هایی برابر برای رشد تحصیلی فراهم می آورد.
کلیدواژه ها:
در این پژوهش به بررسی مدل های ترکیبی در آموزش و تاثیر آن ها بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته ایم. آموزش ترکیبی با ترکیب روش های سنتی و دیجیتال ، امکاناتی را فراهم می آورد که یادگیری را از حالت منفعلانه به حالت فعال و تعاملی سوق داده و دسترسی به منابع و محتوای آموزشی گسترده را میسر می سازد. این مدل ها به دانش آموزان امکان می دهند تا با سرعت و سبک یادگیری خود به جلو حرکت کنند و مهارت های اساسی همچون تفکر انتقادی ، حل مسئله و همکاری گروهی را به طور عملی تجربه کنند. همچنین ، با فراهم آوردن فرصت های بیشتر برای تعاملات دیجیتالی و حضوری ، معلمان می توانند به عنوان راهبران و تسهیل گران یادگیری نقش موثرتری در فرآیند آموزش ایفا کنند. در نهایت ، آموزش ترکیبی با توجه به توانایی خود در کاهش فاصله آموزشی و برقراری عدالت در دسترسی به آموزش ، به یک ابزار موثر برای بهبود نتایج تحصیلی و ایجاد یک چشم انداز جدید در نظام های آموزشی تبدیل شده و بستری برای پرورش نسل آینده ای مجهز به مهارت های لازم برای زندگی در دنیای دیجیتال و متحول امروز فراهم می آورد. آموزش ترکیبی با بهره گیری از فناوری و ابزارهای نوین ، دانش آموزان را به یادگیری مستقل و مشارکتی تشویق می کند. این رویکرد ، پتانسیل بالایی برای بهبود کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های کلیدی در دانش آموزان دارد و به طور هم زمان ، فرصت هایی برابر برای رشد تحصیلی فراهم می آورد.
نویسندگان
طاهره صادقی
- کارشناسی الهیات و معارف اسلامی دانشگاه پیام نور بوانات
امین رفیعی ایرانشاهی
- کارشناسی پژوهشگری علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور خرم آباد
عباس لطیفی
- کارشناسی شیمی دانشگاه پیام نور اراک
سمیه کلهری
- کارشناسی شیمی کاربردی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد