پردازش داده مغناطیس هوایی در محدوده استان تهران و مقایسه تطبیقی نتایج آن با لرزه خیزی و روندهای گسلی

نرخ بالای فرسایش و رسوب گذاری علاوه بر گسترش فضاهای شهری و شهرک های صنعتی در حاشیه شهرهای بزرگ و کلان شهرها اغلب موجب مدفون شدن ساختارهای گسلی و یا از بین رفتن نشانگر های شناسایی آن است به گونه ای که شناسایی گسله ها در محدوده شهرهای بزرگ با روش های لرزه ای و زمین شناسی را با مشکل جدی روبه رو کرده است. در راستای حل این مسئله، بررسی خطواره های حاصل از مطالعه داده های مغناطیس هوایی می تواند رهیافتی مناسب برای شناسایی گسل های مدفون در نظر گرفته شود. انطباق این روش با کانون رویدادهای لرزه ای، تصویر بهتری از سرشت لرزه زمین ساختی روندهای گسلی، هندسه و ساختار عمقی آن را ارائه می دهد. در مطالعه حاضر داده های مغناطیس هوایی گستره استان تهران با استفاده از روش های برگردان قطب، مشتقات سویی، تبدیل فراسو و فیلتر گرادیان افقی بررسی و پردازش شده است. خطواره های شناسایی شده حاصل از بررسی تطبیقی ناهنجاری های مغناطیسی با روندهای گسلی و در خاتمه با توزیع زمین لرزه های محدوده استان تهران مقایسه و مورد بازبینی قرارگرفت. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که بسیاری از ساختارهای گسلی و رویدادهای لرزه ای منطبق بر خطواره های مغناطیسی هستند. به عبارت دیگر اغلب گسله های شناسایی شده منطقه، پی سنگ مغناطیسی را قطع کرده اند و بنابراین توانمندی ایجاد زمین لرزه بزرگ را دارند.

کلیدواژه ها:

داده مغناطیس هوایی ، خطواره های مغناطیسی ، روندهای گسلی ، استان تهران ، زلزله