طراحی بهینه سلولی در مخابرات سیار نسل سوم با استفاده از الگوریتم ژنتیک چند هدفه

در مخابرات سیار، طراحی سلولی یک مساله بسیار پیچیده است که عواملی همانند مکان و شکل موانع موجود در محیط، تراکم جمعیت و شرایط محیطی دیگر در آن موثر است؛ در نتیجه، انجام بهینه آن با روش های کلاسیک به سادگی میسر نیست. در برخی از روش های طراحی سلولی، طراحان فقط مکان بهینه ایستگاه های پایه را تعیین می کنند و سپس با اندازه گیری های محیطی، به تنظیم پارامترهای همچون توان، شیب و ارتفاع آنتن می پردازند، در این مقاله، روشی نوین ارائه گردیده که در آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک چند هدفه، علاوه بر یافتن مکان بهینه ایستگاه های پایه مخابرات سیار نسل سوم، پارامترهای ارتفاع، توان و شیب آنتن هر کدام از این ایستگاه ها نیز به صورت همزمان و بهینه تعیین می شوند. هدف، کاهش همزمان تداخل و افزایش پوشش شبکه می باشد. کارآیی روش پیشنهادی با استفاده از نرم افزار شبیه سازی انتشار امواج USPSدر یک محدوده مشخص از منطقه آزادشهر مشهد که دانشگاه صنعتی سجاد در آن قرار دارد، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد روش پیشنهادی کارآیی بسیار خوبی دارد. همچنین، نسبت به روش هایی که فقط به مکان یابی ایستگاه های پایه می پردازند نیز  کارایی بهتری دارد و در بهترین حالت بیش از نود درصد ناحیه مورد بررسی، تحت پوشش مناسب شبکه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

مخابرات سیار ، طراحی بهینه سلولی ، الگوریتم ژنتیک چند هدفه ، نرم افزار USPS