بررسی پدیده فرونشست با تمرکز بر دشت ها و آبخوانهای استان اصفهان (زلزله پنهان در اصفهان)

اصفهان به عنوان گاهواره حوزه تمدنی فلات مرکزی ایران، با پیشینه کهن ، میراث جهانی گران قیمت ، صنایع مهم و استراتژیک ، جمعیت مقیم قابل ملاحظه و تاسیسات و زیرساخت های مهم نظیر شبکه های آبیاری و زهکشی ، شبکه راههای مواصلاتی ، خطوط مخابراتی و حامل های انرژی اصلی به علت بیلان منفی منابع آب سطحی و زیرزمینی و خشکی زایندهرود با پدیده شوم فرونشست مواجه است که کاهش نزولات آسمانی و خشکسالی های مداوم، کاهش منابع آب سطحی به دلیل برداشت در سرشاخه های رودخانه زایندهرود و افزایش مصرف در بخش های کشاورزی ، شرب و صنعت موجب رویارویی این خطه فرهنگی موجب آن است . پیش -بینی محققان و پژوهشگران حوزه فرونشست ، موید آن است که اصفهان با نرخ فرونشست ۵۰ سانتی متر در سال ۱۴۱۰، در فاصله سالهای ۱۴۱۵-۱۴۰۹ به محلی خالی از سکنه تبدیل خواهد شد. شناسایی عوامل موثر بر فرونشست زمین و ارائه یک چارچوب عملی برای بررسی و تعیین نقاط محتمل فرونشست ، می تواند در برنامه -ریزی های مدیریتی آبخوانها و جلوگیری از وقوع فرونشست و به حداقل رساندن اثرات آن کارکرد به سزایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فرونشست ، منابع آب زیرزمینی ، اصفهان ، زاینده رود