بررسی عملکرد ابزارهای توسعه کم اثر در کاهش حجم رواناب شهری (مطالعه موردی: منطقه سپاهانشهر اصفهان)

در دهه های اخیر به دلیل توسعه شهرها و گسترش مناطق مسکونی و صنعتی ، میزان مناطق نفوذناپذیر افزایش پیدا کردهاست . این موضوع باعث افزایش میزان رواناب شهری شدهاست . بنابراین کنترل و مدیریت رواناب شهری با استفاده از راهکارهای نوین ، همچون روش توسعه کم اثر (LID)، ضروری به نظر می رسد. دراین پژوهش روشی برای بررسی تاثیر روشهای توسعه کم اثر بر حجم رواناب خروجی حوضه مطالعاتی منطقه سپاهانشهر اصفهان پیشنهاد شده است . در این راستا، حوضه مطالعاتی در مدل شبیه ساز SWMM شبیه سازی و حجم رواناب تولیدی حوضه طی یک رویداد بارش با دوره بازگشت ۵۰ ساله تعیین شدهاست . بدین منظور، از سه روش توسعه کم اثر از جمله ، سلول زیست ماند، روسازی نفوذپذیر و جوی باغچه ، برای کاهش حجم رواناب خروجی حوضه مورد مطالعه استفاده شدهاست . نتایج شبیه سازی نشان می دهد که از میان ابزارهای بررسی شده، سلول زیست ماند بهترین عملکرد را در کاهش حجم رواناب حوضه دارد.