ارزیابی شیارشدگی آسفالت با استخوانبندی سنگدانه ای اصلاح شده با الیاف آرامید و پلی پروپیلن

آسفالت با استخوانبندی سنگدانه ای در آلمان ابداع شد و به سرعت در تمام دنیا مورد استفاده قرار گرفت . اصلی ترین مشکل آن ریزش قیر می باشد که از الیاف به عنوان اصلاح کننده برای حل این مشکل استفاده می شود. هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی با استخوانبندی سنگدانه ای اصلاح شده با الیاف آرامید و پلی پروپیلن است . مقادیر الیاف بکار رفته در این نوع آسفالت شامل ۴/۰، ۶/۰ و ۸/۰ درصد از وزن مصالح سنگی می باشد. آزمایش های ریزش قیر، مدول برجهندگی و خزش دینامیکی در این تحقیق بکار رفت . نتایج نشان داد که در تمامی موارد به جز آسفالت اصلاح شده با الیاف پلی پروپیلن به مقدار ۴/۰ درصد از وزن مصالح سنگی ، میزان ریزش قیر قابل قبول است . همچنین بیشترین افزایش مدول برجهندگی در آسفالت های اصلاح شده با الیاف آرامید و پلی پروپیلن به مقدار ۸/۰ درصد از وزن مصالح سنگی برای هر دو نوع الیاف می باشد. علاوه بر این بیشترین افزایش عدد روانی آسفالت اصلاح شده با الیاف آرامید و پلی پروپیلن به ترتیب برای مقادیر ۶/۰ و ۸/۰ درصد از وزن مصالح سنگی است که نشاندهندهی افزایش مقاومت شیارشدگی نمونه های اصلاح شده با الیاف نسبت به نمونه های شاهد است .

کلیدواژه ها:

مقاومت شیارشدگی ، خزش دینامیکی ، الیاف آرامید ، الیاف پلی پروپیلن ، آسفالت با استخوانبندی سنگدانه ای