بررسی تاثیر استفاده از سنگ دانه بازیافتی آسفالت و آب دریا در بتن قلیا فعال سرباره ای

بتن یکی از پرمصرفترین مصالح در پروژههای عمرانی می باشد. در ساخت بتن معمولی از سیمان پرتلند استفاده می شود. فرآیند تولید سیمان پرتلند به دلیل تولید مقدار فراوان گاز کربن دی اکسید موجب آسیب های زیست محیطی بسیاری می شود. یکی از راههای کاهش این آسیب ها جایگزینی چسبانندهی سیمان پرتلند با چسبانندهی سربارهای قلیافعال می باشد که می تواند در بسیاری از پروژههای عمرانی مورد استفاده قرار گیرد. ازطرفی در سال های اخیر استفاده از مصالح بازیافتی در بتن بسیار مورد توجه قرار گرفته است . سنگ دانه بازیافتی آسفالت یکی از این مصالح می باشد که از تخریب روسازی های قدیمی آسفالتی حاصل می شود. پژوهش حاضر شامل آزمایش برروی نمونه های بتنی قلیافعال بوده که در تهیه ی آنها از سرباره به عنوان مادهی شبه سیمانی و متاسیلیکاتسدیم به عنوان فعالکنندهی قلیایی و همچنین سنگ دانه بازیافتی آسفالت استفاده شده است . به دلیل تعدد پارامترهای موثر بر خصوصیات مکانیکی بتنی با اجزای اشاره شده و با هدف کمینه کردن تعداد آزمایش ها و نیز به دست آوردن طرح مخلوط ی بهینه با بالاترین مقاومت ، ۱۶ طرح مخلوط مختلف طبق روش طرح آزمایش تاگوچی ساخته شد که در آنها از سنگ دانه بازیافتی آسفالت با درصد جایگزینی ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ ، نسبت وزنی آب به چسباننده ۴۹/۰، ۵۰/۰، ۵۱/۰ و ۵۲/۰، نسبت متاسیلیکات به سرباره ۱۶/۰، ۱۸/۰، ۲۰/۰ و ۲۲/۰ و عیار چسباننده ۳۰۰، ۳۵۰، ۴۰۰ و ۴۵۰ کیلوگرم بر متر مکعب استفاده شده است . در این مقاله نتایج آزمایش های مقاومت فشاری و کششی ارائه شده است . نتایج به دست آمده نشان داد که می توان با سنگ دانه بازیافتی آسفالتی و آب دریا، بتن قلیافعال سرباره ای با مقاومت مناسبی تولید کرد.

کلیدواژه ها:

سرباره ، متا سیلیکات سدیم ، بتن قلیافعال سربارهای ، آسفالت ، سنگ دانه بازیافتی آسفالت ، تاگوچی