بررسی سیل نواحی ساحلی خلیج فارس در زمان جزر و مد (مطالعه موردی: مصب رودخانه کارون)

فراوانی وقوع سیل در دهه های اخیر موجب شده که مناطق وسیعی از کشور در معرض تهاجم سیلابهای مخرب قرار گیرد و خسارات چشمگیر جانی و مالی به جوامع وارد شود. آنچه در قدم اول به تبیین راهکارهایی برای مهار، مدیریت سیلاب و کاهش خسارات ناشی از این بلای طبیعی کمک می کند، قطعا شناخت عوامل وقوع و تشدید این پدیده است . سیل ساحلی می تواند در نتیجه اندرکنش رواناب رودخانه در اثر بارندگی و افزایش تراز آب دریا در اثر جزر و مد بوجود آید. بدین منظور به بررسی و ریشه یابی جوانب مختلف سیلاب مصب رودخانه کارون در بازه زمانی ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۸ و به طور خاص سیل ویرانگر سال ۱۳۹۸ در این محدوده پرداخته شده است . یکی از چالش های مطالعات سیل های ساحلی ، عدم تفکیک مقادیر تراز آب رودخانه ناشی از بارندگی و جزر و مد در محل مصب است . در این مقاله ، با استفاده از دبی سالهای آبی ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۸، جریان رودخانه کارون در محدوده ایستگاه آب-سنجی اهواز تا خرمشهر در نرم افزار Hec-Ras به صورت غیرماندگار مدلسازی شد. در گام بعد، با مقایسه نتایج این مدلسازی با دادههای برداشت شده تراز آب، مشخص شد که بارندگی و جزر و مد هرکدام چه سهمی در ایجاد سیل های تاریخی در محدوده ساحلی داشته اند. نتایج این پژوهش در مطالعه سیل های ساحلی با دیدگاه هم افزا ارزش بالایی داشته و قابل استفاده در موضوع مدیریت بحران خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سیل ساحلی ، جزر و مد ، رواناب ناشی از بارندگی ، Hec-Ras