بررسی اذن پدر در ازدواج موقت دختر از منظر فقه اسلامی

ولایت پدر وجد ، ن سبت به دختر صغیره ، یعنی دختری که هنوز به سن بلوغ نر سیده، ثابت می با شد همچنین ولایت پدر و جد ، ن سبت به »دختر کبیره و غیر ر شید « یعنی دختری که به سن بلوغ ر سیده اما در حد ر شد نر سیده نیز ثابت ا ست . دختری که به حد بلوغ رسیده و ثبیه است یعنی در اثر ازدواج و نزدیکی ، بکارتش ازبین رفته ، برای ازدواج بعدی مستقل است و نظر و اجازه ولی (پدر و جد) در ازدواج او نقشی ندارد. همچنین به غیر از پدر و جد پدری هیچکدام از اقرباء دختر از جمله مادر، یا قیم او هیچ ولایتی بر دختر ندارند. در بحث اذن پدر در نکاح موقت تنها مسئله اختلافی میان علماء بحث اذن ولی قهری در نکاح (اعم از دائم و موقت ) دختر باکره ر شیده ا ست که مو ضوع این مقاله می با شد. علماء امامیه به اتفاق قائلند که دختر اگر صغیره با شد برای ازدواج موقت باید از پدرش اذن بگیرد ، اگر غیر رشیده باشد نیز برای ازدواج موقت باید از پدرش اذن بگیرد ، ایضا اگر دختر پدر یا جد پدری نداشته باشد ، برای ازدواج موقت اجازه شخص دیگری لازم نیست . تنها اختلاف در جائی است که دختر بالغه و رشیده بوده و قصد دارد ازدواج موقت نماید ، که در این خصوص(لزوم یا عدم لزوم اذن پدر) علماء اختلاف دارند و با لحاظ ازدواج دائم مجموعا ه شت نظر صادر شده ا ست . از طرفی قانون مدنی ایران نیز این مطلب را به سکوت واگذار کرده ا ست ، نوعا حقوقدانان نیز در مقام بررسی و ارائه راهکار ، در کتب خود به همان راه حل های علماء امامیه ارجاع داده ا ند. با عنایت به اینکه موضوع این جستار مو ضوعی فقهی ا ست می بای ست آراء علماء امامیه از متقدم تا متاخر و معا صر ، به همراه ادله ا ستنادی آنها و احیانا نقد هایی که بر ادله آنها وارد شده است جمع آوری و سپس با تجزیه و تحلیل آنها به یک نقطه نظر نهایی و جمع بندی رسید.

کلیدواژه ها:

ازدواج دائم و موقت ، اذن پدر ، ثیبه ، باکره رشیده