مروری بر کاربرد هیدروژل های نانوکامپوزیتی جاذب فلزات سنگین از پساب های صنعتی

با پیشرفت تمدن بشری، توسعه فناوری و ازدیاد روزافزون جمعیت در حال حاضر دنیا با مشکلی به نام آلودگی روبرو شده است که ساکنان کره زمین را تهدید می کند به طوری که در هر کشور حفاظت محیط زیست مورد توجه جدی دولتمردان است. آلودگی ناشی از انباشته شدن خاک و آب از ترکیبات سمی پایدار مانند مواد شیمیایی، نمک ها، رنگ ها، فلزات سنگین و مواد رادیواکتیو عوامل ایجاد بیماری هایی است که تاثیرات ناسازگاری بر روی رشد و سلامت انسان ها و موجودات را دارد. انتشار فلزات سنگین در محیط زیست به سبب صنعتی شدن و گسترش شهرنشینی مشکلات بزرگی در سراسر جهان به همراه داشته است و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست توسط فلزات سنگین سبب نگرانی های بسیار جدی به دلیل خصوصیات سرطان زایی، تجزیه ناپذیری و تجمع بیولوژیکی آن ها شده است. جذب فلزات سنگین از پساب های صنعتی یکی از مباحث مهم زیست محیطی محسوب می شود. تاکنون روش های مختلفی برای جذب این فلزات مورد توجه قرار گرفته است که استفاده از هیدروژل ها از جمله این روش ها به شمار می رود. این امر به دلیل آب دوستی، تورم پذیری، ظرفیت جذب زیاد، وجود گروه های عاملی ویژه مختلف و اصلاح پذیری ساختار هیدروژل ها است. نانوکامپوزیت ها طبقه مهمی از نانومواد هستند و در دهه گذشته پیشرفت های فوق العاده ای در این زمینه صورت گرفته است. بر این اساس، هدف اصلی، مطالعه مروری هیدروژل های نانوکامپوزیتی جهت حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی می باشد.

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، نانوکامپوزیت ، فلزات سنگین ، جذب سطحی ، پساب صنعتی