پیشبینی تحکیم خانواده بر اساس تنظیم هیجان و خودکارآمدی جنسی: نقش واسطه ای صمیمیت زناشویی

تحکیم خانواده یکی از مهمترین راهکارهایی است که می تواند به غنی سازی و در نهایت استحکام زندگی زناشویی بیانجامد. تحکیم خانوادهمتاثر از مولفه هایی همچون هیجانات، ویژگی های شخصیتی و صمیمیت بین افراد می باشد و ارتقای سلامت ذهنی و کسب شادمانی درجامعه را در بر دارد. لذا هدف پژوهش حاضر، پیش بینی تحکیم خانواده براساس تنظیم هیجان و خودکار آمدی جنسی با نقش واسطه ایصمیمیت زناشویی بود. روش پژوهش توصیفی _ همبستگی و جامعه آماری پژوهش تمام زنان و مردان متاهل شهر یزد در سال ۱۴۰۱ بودندکه ۲۰۰ نفر از آنان به روش دردسترس انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه تحکیم خانواده پورموحد و همکاران(۱۳۹۶)، خودکارآمدی جنسی شوارتز (۱۹۹۶)، تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) و صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (۱۹۸۳) بود.داده ها با استفاده از نرم افزارهای Amos و Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج نشان داد که خودکارآمدی جنسی اثر مستقیممنفی و معناداری بر تحکیم خانواده داشت. همچنین خودکارآمدی جنسی و ارزیابی مجدد اثر مستقیم، مثبت و معنادار، اما سرکوبی اثرمستقیم، منفی و معناداری بر صمیمیت زناشویی داشت. ب بین تحکیم خانواده با ارزیابی مجدد و سرکوبی معناداری وجود نداشت. بینتحکیم خانواده و خودکارآمدی جنسی رابطه منفی و معناداری دیده شد. بین تحکیم خانواده و صمیمت زناشویی هم رابطه معناداری وجودنداشت. بین صمیمیت زناشویی با خودکارآمدی جنسی و ارزیابی مجدد، رابطه مثبت و معنادار و بین صمیمت زناشویی و سرکوبی رابطهمنفی و معناداری وجود مشاهده شد. با افزایش خودکارآمدی جنسی، صمیمت زناشویی و تنظیم هیجان در زوجین می توان زمینه قوام وتحکیم خانواده را ایجاد نمود و گام مفیدی در راستای افزایش ثبات زندگی زناشویی برداشت.

کلیدواژه ها:

تحکیم خانواده ، تنظیم هیجان ، خودکار آمدی جنسی ، صمیمیت زناشویی