تبیین نقش اقتصاد رانتی بر گسترش سکونتگاه های غیررسمی (مطالعه موردی:محله حصارامیر پاکدشت)

در حال حاضر یکی از تنگناهای نظام شهری در ایران که بافت های شهری و روستایی را با چالش هایی جدی مواجه کرده است ، وجود رانت های اقتصادی در موضوعات زمین شهری بوده است. در واقع رانت به هر نوع درآمدی گفته می شود ، بدون آن که برای آن سرمایه گذاری اجتماعی و یا فعالیت مولد و متقابلی تامین شود و از انواع درآمدهای وابسته به رانت از فروش مواهب و منابع طبیعی به دست می آید.اکنون آنچه کلانشهرهای ایران به خصوص تهران با آن مواجه می باشد ، سکونتگاه های غیررسمی است که یکی از عوامل اصلی تشکیل دهنده آن رانت های اقتصادی است. با توجه به افزایش الحاق نقاط روستایی در محله حصارامیر پاکدشت در سال های اخیر که یکی از دلایل آن رانت بوده است ، پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی ارزیابی تاثیرات اقتصاد رانتی گسترش حاشیه نشینی حصارامیر شهر تهران را مورد مطالعه قرار می دهد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارشناسان مدیریت شهری تشکیل می دهند که حجم نمونه آن تعداد ۴۰ نفر تخمین زده شد. پژوهش در صدد پاسخ به این مساله می باشد که اقتصاد رانتی چه نقشی در شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی در محله حصارامیر پاکدشت ایفا نموده است؟ تحلیل یافته ها نیز بر اساس آزمون های میانگین و بینومال تست در نرم افزار SPSS انجام گردید. نتایج نشان داد در زمینه مهمترین دلایل شکل گیری اقتصاد رانتی در محله حصارامیر پاکدشت ، در مجموع نتایج نشان داد عوامل سیاسی – مدیریتی بیشتر از عوامل اقتصادی در شکل گیری اقتصاد رانتی نقش داشته اند و در نهایت عوامل قانونی و اقتصادی مهمترین عامل اقتصاد رانتی در شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی محسوب می شود.