زنان و حکمرانی فرهنگی نبوی: مطالعه ای بر «ساخت هویت» با رویکرد تعامل گرایی نمادین

این مقاله بر ساخت هویت زنان در عصر پیامبر اکرم (ص) که جدا از سپهر اجتماعی نبوده و نوعی معناسازی را متاثر از «الگوی نقش» برمی سازد، تاکید دارد و در پی پاسخ به این پرسش است که «حکمرانی فرهنگی نبوی» چگونه موجب شکل دهی به ساخت هویت های فردی و جمعی زنان در آن روزگار شده است؟ در این مسیر از شیوه تبیین تاریخی و آراء و نظریات مرتبط با «ساخت هویت» برگرفته از آراء صاحب نظران مکتب «تعامل گرایی نمادین» استفاده شده است. مقاله این مدعا را مطرح می کند که حکمرانی فرهنگی نبوی، در موضوع «ساخت هویت» زنان ناظر بر دستیابی به «خود کامل» ملهم و منبعث از «دیگری خاص» است. یافته های پژوهش نشان می دهد که تاثیر حکمرانی فرهنگی نبوی بر ساخت هویت زنان، بیش از هرچیز متاثر از «الگوی نقش» پیامبر در مقام رهبری تحول خواه و نه تنها یک حکمران صرف در مقام «مرجع نقش» بوده است. اتکا به هر یک از دوگانه «الگوی نقش» و «مرجع نقش»، حکمرانی فرهنگی متفاوتی را برمی سازد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی فرهنگی ، عصر نبوی ، زنان ، ساخت هویت ، رویکرد تعامل گرایی نمادین ، الگوی نقش