بررسی خطرپذیری خشکسالی هواشناسی و کشاورزی توسط شاخص های خشکسالی SPI و EDI

خشکسالی ویژگی طبیعی و بازگشت پذیر اقلیم می باشد که در اثر کمبود بارندگی در یک دوره زمانی نسبتاً طولانی صورت می گیرد و تقریباً در تمامی رژیم های اقلیمی رخ می دهد. خشکسالی به عنوان یک پدیده طبیعی خزنده است که با کمبود رطوبت نسبت به شرایط نرمال به کندی آغاز شده و به آرامی گسترش می باد. در این تحقیق با استفاده از شاخص RDI و SPI روند وقوع خشکسالی در طی دوره آماری 22 ساله (از سال 90-68) در 6 ایستگاه سینوپتیک مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت، همچنین از آزمون های آماری t استیودنت دو طرفه و رگرسیون جهت بررسی و تحلیل داده ها استفاده شد. شاخص RDI از دو پارامتر بارندگی و تبخیر و تعرق پتانسیل و در سه مرحله برای تعیین خشکسالی استفاده می کند که شامل مقدار ابتدایی، RDI نرمالیزه شده و RDI استاندارد شده می باشد. هدف این تحقیق مقایسه و ارزیابی نتایج شاخص های RDI و SPI در استان خراسان جنوبی می باشد. نتایج بدست آمده گویای این موضوع است که در مناطقی از استان ماننده خور، بشرویه و نهبندان که از دمای بالاتر و در نتیجه تبخیر و تعق بالاتری برخوردارند، نتایج RDI به واقعیت نزدیک تر است و شدت خشکسالی ها بهتر نمایان شده است. همچنین علاوه بر تطابق بسیار بالای این دو شاخص طی دوره 22 ساله مذکور و ه مبستگی 94 درصدی در فرمول های محاسباتی برای پایش و پیش بینی خشکسالی در دوره های کوتاه مدت و در پهنه های معین کاربرد بهتری دارد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، SPI ، RDI تبخیر و تعرق پتانسیل