بررسی اثر اقدامات آبخیزداری بر کاهش سیل با استفاده از مدل HEC-HMS (مطالعه موردی: حوزه آبخیز طزرجان)

ارزیابی کمی پروژه های آبخیزداری به منظور تجزیه و تحلیل اثرات آنها و تصمیم گیری صحیح در اجرای بهینه این گونه طرحها، ضروری می باشد. این تحقیق به بررسی تأثیر اقدامات آبخیزداری بر سیل خیزی در حوزه آبخیز طزرجان با استفاده از مدل HEC-HMS پرداخته است. جهت تعیین تأثیر اقدامات مکانیکی و بیولوژیک، زمان تمرکز و شماره منحنی در شرایط بعد از اجرای اقدامات محاسبه و با اعمال تغییرات در ورودی های مدل اقدام به شبیه سازی رفتار سیلاب گردید. مدل با داده های مشاهداتی، واسنجی و اعتباریابی گردید و هیدروگراف سیل با دوره بازگشتهای 2 تا 1000 ساله در وضعیت قبل و بعد از احداث عملیات شبیه سازی و مقادیر دبی اوج برای هر دو وضعیت محاسبه گردید. بر اساس نتایج شبیه سازی، تأثیر تلفیق اقدامات مکانیکی و بیولوژیک بر دبی اوج به طور متوسط 7/19 7 درصد بوده و از طرفی با افزایش دوره بازگشت سیلاب، تأثیر سازه ها بر کاهش دبی اوج کاهش یافته است. تلفیق اقدامات بیولوژیک و مکانیکی بیشترین تاثیر را روی کاهش دبی اوج داشته است.

کلیدواژه ها:

بارش-رواناب ، حوزه آبخیز طزرجان ، کاهش سیل ، HEC-HMS