ارائه راهکارهای اجتماعی و فرهنگ سازی در جهت پیشگیری از تخلفات ساختمانی موضوع ماده ۱۰۰ شهرداری در حاشیه شهر مشهد

هر منطقه به لحاظ فراوانی وقوع بسیاری از جرایم همچنین از نظر بالا بودن شدت محکومیت در احکام قضایی برای مجرمان یا شدت بزه ارتکابی نسبت به منطقه دیگر متفاوت می باشد. با تقسیم ویژگی های اصلی بافت هر منطقه به سه دسته کالبدی ، جمعیتی و اجتماعی ، و با تکیه برنظرات ارائه شده درباره انحرافات اجتماعی و رابطه جرم و مکان، می توان علل بالا بودن میزان جرم در مناطق را تبیین کرد. به لحاظ کالبدی : ریزدانگی ، نفوذ ناپذیری و ناپایداری املاک فرصت فیزیکی مناسب برای ارتکاب جرم و نیز کاهش امکان کنترل رسمی را فراهم می کند. به لحاظ جمعیتی : مهاجرت ساکنان اصیل و جایگزینی گروه های ناهمگون اجتماعی و افزایش نسبت سالخوردگان، به کاهش امکان کنترل غیرسمی و افزایش جرم می انجامد. همچنین به لحاظ اجتماعی : فقر و احساس محرومیت نسبی و نیز پیدایش گروه های کج رو، از طریق رضایت بخش شدن کج روی و افزایش تماس های انحرافی به عضویت افراد در گروه های کج رو و افزایش جرم منجر می شود. نحوه ی طراحی محیطی و معماری شهری می تواند در ارتکاب یا انصراف از جرم ، فراهم کردن فرصت یا بالا بردن ریسک مجرمانه موثر واقع شود. این تحقیق به بررسی مکان های جرم خیز و تاثیر کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری بر کاهش تخلفات ساختمانی و به تبع آن کاهش مکان های جرم خیز پرداخته است.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، پیشگیری از جرم ، مکان های جرم خیز ، نقاط آسیب زا ، رابطه جرم و مکان ، کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری ، کاهش تخلفات.