تنوع زیستی شتر تعامل با کشاورزی و محیط زیست پایدار در ایران

پایداری توانایی مداوم است . کشاورزی محور توسعه پایدار کشور می باشد. کشاورزی پایدار بر سه محور ،امنیت غذایی ، اشتغال بومیان و ریشه کنی فقر، حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست قرار دارد. در کشورهای در حال توسعه ، فرصتی منحصربه فرد برای استفاده از تنوع زیستی دامها ، به عنوان ابزاری برای رشد و تشدید پایداری ،مقابله با تخریب محیط زیست و عبور از فقر وجود دارد که به تقویت کشاورزی پایدار کمک می نماید. شتر بدلیل سازگاری و پایداری در برابر شرایط سخت ، مقاومت به گرما و کم آبی ،به چشم اندازی جذاب برای افزودهای حیاتی به زنجیره غذایی محسوب می گردد. گسترش شتر داری نوین در ایران می توان سبب افزایش اشتغال زائی پایدار،تولید گوشت و شیر فراسودمند، تولید پشم وکرک ، پوست و چرم ، شتر های مولدو مسابقه جهت صادرات، گردد. لذا،می توان امیدوار بود که با برنامه ای هماهنگ بر اساس آینده نگاری با استفاده از شتر داری نوین ،توسعه شتر داری در ایرا سبب تعامل با کشاورزی و محیط زیست پایدار گردد.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، کشاورزی پایدار ، شتر