گیاهان دارویی و خوراکی در خطر انقراض استان آذربایجان غربی مطالعه موردی : بیزه Grammosciadium spp.

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 45

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NSBDIAE06_014

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1403

چکیده مقاله:

جنس بیزه (Grammosciadium DC.) از تیره چتریان (Apiaceae) دارای سه گونه در فلور ایران است که در شمال غرب، غرب و مرکز ایران پراکنده هستند. از زمانهای قدیم این گیاهان با برگهای شویدی و طعم ملایم به ویژه در ابتدای فصل رویشی به عنوان غذا و درمان استفاده می شدهاند. مردم بومی این گیاهان را بیزه و شوید کوهی می نامند. دوگونه G. scabridumBoiss. و G. platycarpum Boiss. & Hausskn. به وفور از رویشگاهها جمع آوری شده و در بازارهای سبزی بهاره به خصوص در جنوب استان، به فروش می رسیدند. در حالی که گونه G. pterocarpus Boiss. که یکی از گونه های نادر فلور ایران است و تنها از منطقه قوشچی ارومیه گزارش شدهاست . در اجرای طرح تعیین وضعیت حفاظتی گونه ،های انحصاری و نادر، این سه گونه در فهرست کاری گذاشته شده و طبق شیوه نامه IUCN مورد ارزیابی قرار گرفتند. هیج فردی از گونه G.pterocarpus Boiss. در رویشگاه مشاهده نگردید در حالی که دو گونه دیگر بر اساس سه معیار، میزان حضور((EOO، سطح تحت اشغال (AOO) و تعداد افراد بالغ در گروه حفاظتی ، در بحران انقراض (CR) قرار گرفتند. محدوده حضور گونه ها با استفاده از نرم افزار GeoCAT و سطح اشغال بر اساس مشاهدات میدانی محاسبه شدند.

نویسندگان

مهناز حیدری ریکان

مربی پژوهشی ، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذرغربی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، ارومیه ، ایران.

مژگان لارتی

پژوهشگر، بخش تحقیقات منابع طبیعی ، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، ارومیه ، ایران

رحمان رحیم دخت

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان

شهریار ییلاقی

پژوهشگر، بخش تحقیقات منابع طبیعی ، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ، ارومیه ، ایران