شهادت کذب و قسم دروغ در فقه و حقوق ایران

شهادت کذب از جمله جرائم علیه اجرای عدالت قضایی می باشد و از موانع عدالت قضایی می باشد. شاهد که به دادگاهمراجعه می نماید با اداء شهادت کذب نزد مقامات رسمی دادگاه موجبات تضییع حقوق افراد و جامعه را فراهممی نماید جدا از اینکه شهادت بنحو کذب از نظر شرعی حرام و اخلاقی مذموم می باشد از قدیم الایام تاکنون عملمذکور جرم انگاری شده و مجازات هایی بر آن تعیین گردیده است در این مقاله ضمن تحلیل توصیفی جرم مذکور وبررسی سوابق و مبانی جرم پیشنهاداتی نیز جهت جلوگیری شهادت کذب ارائه گردیده است و هر گونه اقداماتقضایی لازم و متناسب موجبات تحقق عدالت قضایی و دادرسی منصفانه را در پی دارد. گاهی برای طرفین دعاوی، چهحقوقی و چه کیفری، یافتن شاهد، کاری ساده می شود. این روزها دیگر کم نیستند افرادی که به دلیل دریافت مبلغیاندک صداقت و اخلاق را زیر پا می گذارند و حاضر میشوند برای پیش رفتن یک دادگاه به میل یکی از طرف هایدعوا، گناه دروغ را به جان بخرند. این افراد برای خود دلایل زیادی مانند نیازهای اقتصادی، رو دربایستی، اجرا شدنسریعتر حکم و ... دارند و خود را توجیه می کنند که از دیوار کسی بالا نرفته اند. اما حرکت آنها گاهی دادرسی را بهکل تغییر می دهد و منجر به صدور رای اشتباه می شود. به همین دلیل قانون در برابر این تخلف ساکت ننشسته ومجازت هایی را برای افراد دروغگو و کسانی مانند آنان در نظر گرفته است

کلیدواژه ها:

شهادت کذب ، قسم دروغ ، عدالت قضایی ، شهادت زور ، حقوق