نقش نماز در تقویت صبر و امید به آینده

یکی از مهمترین نیازهای روانی انسان، امید به آینده است که به انسان انگیزه شادابی و نشاط می دهد. این مفهوم در قرآن کریم نیز به خوبی جلوه گر شده و در آیات متعددی ضمن آنکه به مومنان صالحان، صابران، توکل کنندگان و پرهیزگاران، امید و بشارت داده، انس با قرآن و تلاش برای عمل به آن، بهترین طریق برای تقویت امید به آینده بیان شده است. توجه به قوانین هستی، تصویر ذهنی از خداوند، ارتباط با خدا و خود، توجه به آفرینش انسان و ذکر و تزکیه از جمله عواملی هستند که موجب تقویت امید به آینده و سعادت و رستگاری انسان می شوند. در میان عبادتها، نماز در تعالی روح موثرترین و مفیدترین معبر است که زیبا ترین پیوند انسان زمینی با معبود آسمانی و رابطهای مداوم را نمایان می سازد که سرچشمه و پدیدآورنده بخش اعظمی از نیکویی ها به شمار می رود. نماز به عنوان خلاصه اصول مکتب اسلام، روشنگر راه مسلمانی و نشان دهنده مسولیتها، تکلیفها، راهها و نتیجه هاست. بررسی نقش نماز در تقویت بندگی، ایجاد صبر و امید به آینده، مساله پژوهش حاضر است که با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از آیات و روایات اسلامی، ضمن بیان مفهوم شناسی از امید، صبر و اثر معنا بخش نماز در زندگی به تبیین اثر آن در سلامت معنوی انسان پرداخته است. این پژوهش نشان می دهد نماز در افزایش تواضع، صبر و امید به آینده تاثیر بسزایی داشته و به زندگی انسان عصر حاضر معنا و مفهوم می بخشد.

کلیدواژه ها:

نماز ، امید به آینده ، صبر ، سلامت معنوی