پیش بینی سازگاری هیجانی براساس سبک های فرزندپروری، پرخاشگری والدین و انسجام خانوادگی در نوجوانان دختر دبیرستانی شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری هیجانی بر اساس سبک های فرزندپروری، پرخاشگری والدین و انسجام خانوادگی در نوجوانان دختر دبیرستانی شهر مشهد بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه مدارس دولتی شهر مشهد در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای و با توجه به فرمول کوکران تعداد ۲۷۸ نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های سیاهه پرخاشگری زاهدی فر، نجاریان و شکرکن (۱۳۷۹)، شیوه فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱،) مقیاس سازگاری هیجانی رابیو و همکاران (۲۰۰۷،) مقیاس انسجام خانواده فیشر و همکاران(۱۹۹۲) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نرم افزار(SPSS-۲۶) انجام شد. یافته ها نشان داد که سازگاری هیجانی با سبک های فرزندپروری، پرخاشگری والدین و انسجام خانوادگی در نوجوانان رابطه معناداری دارد و توان پیش بینی این متغیرها را دارد. در نتیجه مشاوران مدرسه در بررسی مشکلات سازگاری هیجانی دانش آموزان بهتر است به بررسی سبک های فرزندپروری، پرخاشگری والدین و انسجام خانوادگی آنها بپردازند .

کلیدواژه ها:

سازگاری هیجانی ، سبک های فرزندپروری ، پرخاشگری والدین ، انسجام خانوادگی